قيمت 0ريال

اگر کودک شما تا کنون دوره کنترل ادرار روزانه نداشته است، احتمالاً دارای یک نقص هنگام تولد، اختلال آناتومیک و یا عادات خاصی است که می‌تواند به بی اختیاری ادرار منجر شود.

چند اختلال نادر اما مهم می‌تواند آناتومی و یا عملکرد نرمال مثانه را تحت تأثیر قرار داده و منجر به بی اختیاری ادراری گردد. به عنوان مثال، یک نقص مادرزادی نخاع مانند شکاف بین مهره‌ها می‌تواند موجب عملکرد غیر طبیعی عصب مثانه شده و منجر به بی اختیاری ادرار گردد. برخی از نوزادان دارای یک نقص هنگام تولد هستند که مانع از رشد کامل مثانه یا پیشابراه شده و منجر به بی اختیاری دائمی ادرار (بی اختیاری کامل) می‌شود. نوع دیگری از نقص هنگام تولد وجود دارد که طی آن، مجاری ادراری که از کلیه‌ها به مثانه می‌رسند، به نقطه غیر طبیعی در مثانه و یا حتی خارج از مثانه (مانند واژن و یا پیشابراه و یا بر روی سطح بدن) ختم شده و باعث بی اختیاری ادراری می‌گردد. برخی از کودکان مثانه بیش فعال دارند، به این معنی که مثانه آنها به راحتی دچار اسپاسم یا انقباض شده و موجب بی اختیاری ادرار می‌شود، در حالی که کودکان دیگر ممکن است تخلیه مثانه برایشان دشوار باشد.

عادات خاصی به ویژه در دختران می‌تواند به بی اختیاری ادرار کودکان در طی روز منجر شود. این عادات شامل خودداری از ادرار کردن و وضعیت نادرست بدن در هنگام ادرار کردن ( پاهای بیش از حد نزدیک به هم) می‌باشد. در چنین موقعیتی ادرار در هنگام دفع در واژن تجمع می‌یابد و پس از ایستادن، ادرار جاری می‌شود. برخی از دختران در هنگام خندیدن دچار اسپاسم مثانه و “بی اختیاری قهقه‌ای” می‌شوند.

اگر کودک برای مدت زمان طولانی، دارای کنترل ادرار بوده و به تازگی دچار بی اختیاری ادرار شده است، پزشک احتمال عوارضی که منجر به این مشکل شده است، از جمله یبوست، عفونت، رژیم غذایی و استرس را در نظر می‌گیرد. برخی از عوارض پزشکی در کودک می‌تواند موجب بی‌اختیاری ادراری گردد. یبوست (دفع مدفوع با دشواری و یا به ندرت) شایع‌ترین علت بروز ناگهانی بی‌اختیاری ادراری در کودکان است. عفونت‌های باکتریایی دستگاه ادراری و عفونت‌های ویروسی ایجاد کننده تحریک و التهاب مثانه (التهاب باکتریایی یا ویروسی) علل عفونی شایع بی‌اختیاری ادرار در کودکان هستند.

بیشتربخوانید... انواع بی اختیاری ادرار

بسیاری از کودکان مبتلا به بی اختیاری ادرار برای جلوگیری از نشت ادرار پاهای خود را به هم می‌چسبانند و یا بدن خود را در وضعیت‌هایی مانند چمباتمه (گاهی اوقات همراه با فشار دست یا پاشنه پا بین پاهای خود) قرار می‌دهند، این حرکات بازدارنده ادرار ممکن است احتمال ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهد. جوانانی که فعالیت جنسی دارند، ممکن است دچار مشکلات ادراری ناشی از برخی بیماری‌های مقاربتی شوند. عوامل تغذیه‌ای شامل مصرف کافئین و آب میوه‌های اسیدی مانند آب پرتقال و گوجه فرنگی می‌تواند مثانه را تحریک کرده و منجر به نشت ادرار گردد. وقایع استرس‌زا مانند طلاق یا جدایی پدر و مادر، نقل مکان کردن یا فوت یکی از اعضای خانواده می‌تواند باعث بی اختیاری ادراری کودکان شود. کودکانی که مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند، ممکن است دچار بی اختیاری ادرار شوند. همچنین کودکان مبتلا به دیابت شیرین (ملیتوس) یا دیابت بی‌مزه ممکن است مبتلا به بی اختیاری ادرار شوند، زیرا این اختلالات موجب تولید مقادیر زیاد ادرار در بدن کودک می‌شوند.

منبع: مجله آنلاین جیم جو